|
|
||
|
اول هفته است و امامزاده سوت و کور طواف می کنم ضریح را اصل و اساس آفرینش است گردش از الکترون تا نپتون همه حول یک حقیقت می چرخند من دور چه می چرخم؟ زن با حالی مضطر "امن یجیب" می خواند رو به خدا صورتم را می گذارم روی ضریح سرد است مثل این پاییز این حکم خداست وقتی مذنب باشی به منعت می رسد آسمان دلت بی حکمت نیست آیینه کاریهای سقف آیینه همه انعکاس است و بس به شرطی که کدر نشود اما جسم سیاه حداکثر جذب را دارد و کماکان "یغفرالذنوب جمیعا" میل می کند به سمت خدا نورخورشید شیشه های رنگی را رد کرده و روی قالی ها، رنگین کمانی برپا است سبز، آبی، زرد، قرمز...سپید و دوباره سبز، آبی، زرد، قرمز...سپید سفید یعنی بناس زنق در این دنیای بی رنگ مرگ هر کسی، رنگی است یکی مثل "بی بی"، سبز مثل "سید"، سپید مثل "تو"، سرخ رنگ مرگ من گرم می شود اگر لگاریتم توبه ام بر مبنای نصوح باشد. |
дrcĦIVé
|
|
