هوالحبیب

شاید حق با زهرا است

شاید واقعا تلاش و تقلا بی‌فایده است

راستش می‌مانم چه بگویم

می‌مانم چطور از حیثیت تو دفاع کنم

وقتی آدم‌هایی مثل "ج"

به دور از هر گونه تعهد و تخصص

روز به روز قدرت می‌یابند

وقتی تبعیض و بی‌عدالتی را

 با تک تک سلول‌هایم حس می‌کنم

وقتی اندیشه‌های بلندمان به عقب رانده می‌شوند

وقتی تلاش‌هایمان نادیده گرفته می‌شود.

وقتی فاطمه زل می‌زند توی چشم‌هایم و می‌گوید:

هیچ وقت روی پیشرفت و تعالی را نخواهیم دید!

من زمین‌گیر و محجور می‌شوم

حتی تصور نبودت مثل مرگ است

عین پوچی است